Pierwsza część projektu dotyczy sfinansowania zabiegów kastracji kotów: - właścicielskich, których właściciele mieszkają w Lublińcu, - wolno żyjących, zaopiekowanych przez mieszkańców Miasta. Koszt każdego zabiegu ma obejmować: - wykonanie zabiegu kastracji (w tym kastracji aborcyjnej), - zapewnienie kaftanika pooperacyjnego dla kotki, - zapewnienie opieki pooperacyjnej do czasu wybudzenia z narkozy (w tym podanie niezbędnych leków przeciwbólowych/ antybiotyków/ innych wg potrzeby), – wizytę kontrolną, obejmującą badanie kliniczne oraz zdjęcie szwów. Druga część projektu dotyczy sfinansowania czipowania kotów wraz z ich rejestracją w Międzynarodowej Bazie Danych. Program darmowej kastracji bezpośrednio wpływa na ograniczenie problemu nadpopulacji i ogromnej bezdomności kotów. Nasze Miasto, podobnie jak większość w Polsce, również boryka się z tym problemem. Projekt jest ważny, ponieważ odpowiada na aktualne potrzeby społeczeństwa. Większość wolno żyjących miała kiedyś dom, a ich bezdomność spowodowana jest brakiem kastracji oraz nieodpowiedzialnością opiekunów, którzy pozwalają niekastrowanym kotom na wycieczki. Właściciele nie są w stanie kontrolować, ile kotek zapłodnił ich zwierzak podczas wędrówek. Z kolei niekastrowane kotki, które zaszły w ciążę, są nagminnie porzucane z dala od domu wraz z nowo narodzonym potomstwem. Śmiertelność takiego, urodzonego w bezdomności potomstwa, jest zastraszająco duża (choroby, wypadki komunikacyjne). Te zaś z potomstwa, które przeżyje, jest w stanie mnożyć bezdomność nawet kilka razy w roku. Kastracja wpływa pozytywnie na zdrowie kota. Zapobiega lub zmniejsza ryzyko wystąpienia groźnych chorób układu rozrodczego (ropomacicza). Kastracja to brak możliwości zachorowania na nowotwory macicy, jajników, jąder. Wykonanie tego zabiegu przed pierwszą rują ogranicza do 0,8% ryzyko wystąpienia nowotworów sutka, które w 95% są złośliwe i dają przerzuty na inne organy. Kastracja kotki przed 6, 12 i 24 miesiącem życia zmniejsza ryzyko rozwoju nowotworów gruczołu sutkowego o odpowiednio 91, 86 i 11%. Kastracja zmniejsza tendencje kocurów do walki – dzięki temu w domu, w którym mieszka kilka przedstawicieli tego gatunku, zaczyna panować spokój. Kastrowane koty wychodzące statystycznie rzadziej oddalają się od swojego domostwa. Kastrowane kocury żyją średnio 2 razy dłużej, a kotki o 1/3. Kastracja to także uniknięcie zakażeń FIV / FELV przenoszonych m.in. drogą płciową czy w kocich walkach. Akacja ma na celu uświadomienie absolutnie wszystkim, że tylko powszechna kastracja i znakowanie kotów może rozwiązać problem bezdomności, tragicznych śmierci i bestialskich uśmierceń niechcianych miotów, przeładowanych pracą fundacji i stowarzyszeń prozwierzęcych, przepełnionych schronisk i ogromnych kosztów związanych z realizacją gminnych programów opieki nad zwierzętami bezdomnymi. 3) Realizacja projektu przysłuży się: a) kotom i ich opiekunom/właścicielom: - brak niechcianego potomstwa, - kastracja kotek likwiduje ryzyko chorób jajników i macicy, w tym nowotworów, ropomacicza, zmniejsza ryzyko problemów wywołanych hormonami płciowymi, - kastracja kocurów eliminuje ryzyko raka jąder, zmniejsza rewir u tych wychodzących, a to mniejsze ryzyko wypadku i walk z innymi osobnikami. Koty stają się ogólnie bardziej zrównoważone, ufne i odstresowane, cechuje je mniejsza agresja, - kastracja wpływa na wydłużenie się średniej długości życia zwierzęcia. b) Miastu: - ogromna poprawa wizerunku Lublińca na tle innych miast pod względem radykalnego i humanitarnego rozwiązania problemu nadpopulacji kotów, - wydatkowanie pieniędzy na pracę u podstaw problemu bezdomności (zamiast opłacać wiezienia, jakimi są schroniska, nie dopuszczajmy do tego, by kolejne ich ofiary przychodziły na świat).

Projekt dotyczy bezpłatnego wykonania zabiegów kastracji lub/i czipowania kotów (właścicielskich lub wolno żyjących). Akacja ma na celu uświadomienie absolutnie wszystkim, że tylko powszechna kastracja i znakowanie kotów może rozwiązać problem ich ogromnej, z roku na rok większej bezdomności, tragicznych śmierci i bestialskich uśmierceń niechcianych miotów, przeładowanych pracą fundacji i stowarzyszeń prozwierzęcych, przepełnionych schronisk i ogromnych kosztów związanych z realizacją gminnych programów opieki nad zwierzętami bezdomnymi. Tym programem wpisujemy Lubliniec na mapę miast, które humanitarnie rozwiązują problem bezdomności kotów i rozsądnie wydatkują środki na pracę u podstaw problemu (zamiast opłacać wiezienia, jakimi są schroniska, nie dopuszczamy do tego, by kolejne ich ofiary przychodziły na świat).

Uprzejmie proszę wziąć pod uwagę, realizując powyższe zadanie, opinię mieszkańców Lublińca. Wskazują oni, iż środki na zabiegi nie powinny być dzielone między, biorących udział w akcji, weterynarzy. Tylko wspólna, jedna pula środków zapewni dostęp do każdego z weterynarzy przez cały czas trwania akcji.